W  dwudniowych  spotkaniach na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Utrechcie, uczestniczyli przedstawiciele zespołów z wszystkich krajów partnerskich: z Włoch, Węgier, Hiszpanii, Finlandii, Szwecji, Niemiec, Anglii, Holandii, Estonii oraz Polski. W skład polskiego zespołu wchodziło dwóch członków zespołu uniwersyteckiego – Anna Janus oraz Mariusz Dybał – z Uniwersytetu Wrocławskiego oraz przedstawiciel Fundacji Aktywny Senior – Anna Miśniakiewicz.

Pierwszy dzień spotkania przeznaczony był jedynie dla członków Rady Innowacji, która debatowała nad wnioskami z całego projektu oraz efektami końcowymi w postaci opracowań rekomendacyjnych.

Podczas drugiego dnia spotkania, odbyło się ogólnodostępne seminarium dotyczące współtworzenia usług publicznych. W seminarium wzięli udział członkowie środowisk naukowych, jednostek administracyjnych, politycy oraz organizacje pozarządowe. Pierwsza część seminarium była relacjonowana na żywo na stronie projektu CoSIE. Po serii wystąpień odbyła się część prezentacyjna wszystkich zespołów biorących udział w projekcie, w tym Polski, która miała swoje stoisko promocyjne. Ostatnią część otwartego seminarium stanowiły warsztaty prowadzone przez liderów pakietów roboczych.

Trzeci i czwarty dzień były spotkaniem projektowym, podczas którego odbyło się wiele intensywnych warsztatów oraz debat, dotyczących procesu współtworzenia i powstających na jego bazie modeli teoretycznych. Wspólnie starano się odpowiedzieć na pytania, dotyczące zawiłości procesu współtworzenia. Starano się też  określić jego pozytywne i negatywne aspekty, zarówno z poziomu teoretycznego, jak i odnoszącego się do praktyki w ramach programów pilotażowych.

Przedyskutowano również możliwości wykorzystania systemu otwartych danych na rzecz współtworzenia i wykorzystania w projekcie CoSIE. Starano się wskazać wszystkie szczegóły tych działań, ich rodzaj, cel, sposób organizacji i prowadzenia, osiągnięte wartości, kluczowe wnioski i wartości dla pilota oraz problemy i bariery. Zestawienia te nie tylko dały  lepszy pogląd na już wykonane działania w ramach Laboratorium Popowice, lecz również wskazały,  z jakimi problemami zmagają się partnerzy z innych krajów, jakie działania sprawdzają się u nich najlepiej i jak organizują swoja pracę. Większość dyskusji podczas tego spotkania projektowego była bardziej dojrzała, dzięki zaawansowaniu projektu. Dlatego dużo uwagi poświecono na wnioski i podsumowania poszczególnych działań.

Oprócz oficjalnej części spotkań, wykładów i warsztatów, wyjazd zaowocował w wiele konstruktywnych rozmów z członkami grup z innych krajów. Wymiana doświadczeń jest bardzo ważna w tak innowacyjnym projekcie.